فرهنگ انقلاب اسلامی

انقلاب اسلامی ایران به یقین نقطه عطفی در تاریخ حرکت های انقلابی جهان و به ویژه در عالم اسلام به شمار می آید و در این عرصه از جایگاهی استثنایی برخوردار است.

این انقلاب با پیروزی خود، سیاست پیشگان دنیا را متحیر ساخت و بر این تصور نادرست که اسلام را نمی توان به عنوان مکتبی حرکت آفرین و نیرو بخش محسوب کرد، خط بطلان کشید و الگوی تمام عیار برای همه کسانی شد که شیفته و طالب آزادی و هدایت اند.

 طبیعی است که انقلاب اسلامی حاوی فرهنگ خاص خویش باشد و لذا استمرار آن و مصونیت از خطر تحریف و انحراف، مستلزم شناخت ابعاد گوناگون آن است.

انقلاب اسلامی، ما را با اصل اسلام، بعثت و هجرت پیامبر گره می زند. بنابراین، باید ریشه اصلی انقلابمان را در توش و توانی که در مکتب و در ایدئولوژی اسلام هست جستجو کرد.

اسلام توانست در دل تیرگی ها و ظلمات و جاهلیت آن زمان موج عظیم انقلاب فکری، فرهنگی، اجتماعی، نظامی و اقتصادی به وجود آورد و تا آنجا برسد که در اوایل قرن دوم هجری در پرتو ایدئولوژی اسلام آنچنان قدرت عظیم سیاسی و نظامی در دنیا بوجود آید که برخی مورخان این چنین برداشت دارند که دیگر قدرتی رقیب و مزاحم برای اسلام در آن دوران وجود نداشت، یعنی قدرت برتر در کل جهان بود.

در عین حال حوزه سیاسی و نظامی اسلام چندان مسئله ای نیست، آن باری را که فرهنگ اسلام تقدیم بشر کرد و آن اندیشه و تفکر و آرمان هایی را که اسلام توانست به فرهنگ و تمدن بشر عرضه کند، قابل مقایسه با پیشرفت سیاسی و نظامی آن نبود.

اسلام با همه ابعادی که در بطنش وجود دارد، موج آفرید و کمک کرد و تغذیه و شکوفا نمود و تاریخ انسانیت را ساخت.

پس اصل آن توش و توان اسلام، هم از نظر حرکت آفرینی و سازندگی و نجات بخشی اش و هم از نظر الهام بخشیدن پر بار و غنی کردن اندیشه ها وجود دارد، اما آن موجهای مخالف و دسیسه ها باعث می شود که گاهی گرفتار یک رکود بشود و آلودگی هایی پیش بیاید، ولی باز موجی از درون بر می خیزد. البته در مقام آن نیستیم که بخواهیم تاریخچه مفصلی را بیان کنیم اما، بی شک، تجلیِ گاه و بیگاه اسلام اصیل از درون همان اسلامی که می رفت به فرسودگی و خمودی و رکود گرفتار بشود، نشانی از تحرک روح اسلام و بطن و حقیقت آن است. گاهی از زیر آن خاکسترها و سنگ های سنگین که روی این فروغ را گرفته، شراره ای از دل اسلام تجلی و فوران می کند و موانع را پس می زند و چهره از زیر نقاب نشان می دهد.

انقلاب اسلامی ما که بی شک یکی از بزرگترین انقلاب های تاریخ و یکی از درخشان ترین صفحات تاریخ اسلام به شمار می رود که بعد از ظهور خود اسلام و موج آغازین آن کمتر نظیر دارد، از تعالیم اسلام الهام گرفت و ما روی این مسئله ایستادیم و باید هم بایستیم.

و البته این نکته را باید در نظر داشت که تحلیل پیشرفت انقلاب اسلامی برای آینده های تاریخ بسیار جالب است. گاهی انقلاب ما بر سر دو راهی های حساسی قرار می گرفت که اگر کوچکترین ضعفی به خرج داده شده بود و آن هوشیاری امام نمی بود و همبستگی و بیداری امت وجود نمی داشت، و تبلیغات فراوان تعالیم اسلامی نبود، خیلی ساده و زود ضربه خورده و از مسیر اصلی خود منحرف می شد. خلاصه اینکه به نظر می رسد اسلام با تمام ذخایر و قدرتش به میدان آمد و توانست سنگر طاغوت را در هم بریزد.

و اما مواردی که در این مسیر طی شده قابل بررسی هستند، در چندین قالب طبقه بندی می شوند:

الف: نقش روشنگری و تبلیغات معارف اسلامی                             ب: نقش رهبری اسلامی

ج: نقش استبداد و ظلم بر مردم                                                 د: نقش وحدت مردم

مجموع این مسائل انقلاب را پیروز کرد، و ما هستیم و دستاورد های انقلاب و ما هستیم و پاسداری از این انقلاب؛ ما بایستی آن علل و عواملی را که توانست موجب پیروزی بشود همیشه جلوی چشم خود داشته باشیم و بدانیم که در این صورت می توانیم انقلاب را تداوم دهیم، و الا سقوط خواهیم کرد.

 اگر اسلام باعث پیروزی شده است، اسلام بایستی بماند. نظام اسلامی باید بماند؛ هویت مکتبی انقلاب و هویت اسلامی نظام نباید فراموش شود. حال که مرحله اول انقلاب را گذرانده و به مرحله بعدی که مرحله ی پر مسئولیت و خطیر سازندگی و حرکت به سوی تمدن اسلامی رسیده ایم؛ مرحله ای که کوچکترین مسامحه و سهل انگاری مساوی با شکست است، مساوی با از دست دادن حیثیت و دستاورد انقلاب است، مساوی با دور شدن از خط امام و رهبری است.

امروزه با توجه اینکه انتظار می رفت بعد از انقلاب اسلامی کار تبلیغات تعالیم اسلامی، ایجاد کلاس های درس اسلامی و مطالعات اسلامی ترویج و گسترش یابد، و همه در راستای بسط فرهنگ اسلامی حرکت کنند و مکتب اصیل اسلام برای مردم و جهانیان تبیین و روشن گردد، کارهای کمتری صورت گرفت. اکنون ما وظیفه داریم محتوای غنیِ فکری، مکتبی و نظام و مبانی اعتقادی اسلام را به جهانیان نشان دهیم و قدرت استدلال و استنباط و فهم و درک از مبانی را گسترش دهیم. 

حال ما هستیم و وظیفه خطیر مراحل بعد از انقلاب. امیدواریم همان گونه که با الهام از حادثه کربلا و نهضت حسینی، رسالت قبل از انقلابمان رسالت حسین و یارانش بود، رسالت بعدی ما رسالت امام سجاد علیه السلام و زینب سلام الله باشد. مگر آنها آرام نشستند؟ مگر نه اینکه همان انقلاب را به همه جا بردند و گفتند و نشر دادند و حادثه کربلا را زنده نگهداشتند و در سراسر بستر امت اسلامی گسترانیدند و از دستاورد های انقلاب پاسداری کردند؟

ما امروز مسئولیت سنگینی داریم؛ ما برای ساختن جامعه اسلامی خودمان راه طولانی و درازی در پیش داریم؛ ما برای بارور کردن فرهنگ غنی اسلامیمان در بین جوانان نسلمان رسالت سنگینی بر عهده داریم. و بایستی بدانیم که مسئله تمام نشده است. و این راه ادامه دارد...