پیروی از چه کسی شایسته است؟

طبق آیه 35 سوره ی یونس ،یکی از دلایل توحید و یگانگی خداوند را تدبیر و مالکیت جهان بیان می فرماید:بدین صورت که طبق فطرت و عقل انسان باید در تمام امور از حق پیروی کند.حتی اگر انسان از روی اشتباه یا هوای نفس از حق منحرف شود و از ناحق پیروی کند، در حقیقت،ناحق را حق پنداشته و این پندار نادرست او را به اشتباه انداخته است. به همین جهت اگر او را مواخذه کنند عذر تراشی کرده خود را پیرو حق معرفی می کند. پس پیروی از حق در هر شرایطی لازم است و اگر کسی دیگران را به سوی حق هدایت کند لازم است که از او پیروی شود. زیرا پیروی از او پیروی از حق است. البته منظور از هدایت در این آیه تنها نشان دادن راه نیست زیرا اگر شخصی با راه آشناه باشد اما خودش در راه حرکت نکند باز می تواند راه را نشان دهد.

اما نشان دادن راه و رساندن به مقصد تنها کار خداست، یا کسانی که خدا آنها را بدون واسطه ای هدایت کرده و می توان بطور کامل به هدایت ایشان اعتماد کرد و آنها جز پیامبران و ائمه نیستند. خداوند در این آیه از مشرکان سوال میکند که آیا پیروی از کسی که هم راه را نشان میدهد و هم به مقصد میرساند شایسته تر است یا پیروی از معبودهایی که هرگز قدرت هدایت ندارند و بلکه اگر هدایت پذیر باشند باید کسی آنهارا هدایت کند؟!!

 آنگاه چون مسلما مشرکان پاسخی برای این سوال ندارند به پیامبر دستور میدهند که خود به جای آنها جواب بده و بگو(( تنها خدا به حق هدایت میکند)).

المیزان ج 10 ص53