لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه ...

سبک زندگی اسلامی، این جمله با اینکه کوتاه است ولی چقدر زیبا و آشنا است، اما چقدر غریب، این چنین جملات قشنگی وقتی زیباتر و کامل تر می شود که به مرحله عمل برسد. ما خیلی وقت ها دلیل شکست را نداشتن الگو و نمونه میدانیم و کاملاً درست است. انسان های موفق بخاطر داشتن یک الگوی مناسب موفقیت و پیشرفت شان دو چندان شده است. خداوند متعال برای سبک زندگی الگوهای کاملی را معرفی کرد و در کتاب آسمانی بطور آشکار به آن اشاره کرده است.«لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه ... » به حق سعادت دنیا و آخرت ما در گروی پیروی از پیامبر گرامی و اهل بیت آن حضرت خواهد بود.

 چه خوب می شود ما عزاداران که خود را با تمام وجود خرج امام حسین (ع) می کنیم و به هر طریقی عرض ارادت می نماییم. در میدان عمل هم خود را به آقا نزدیک کنیم، با حضرت بیشتر آشنا شویم، از زندگی سرتاسر درس امام بیشتر بدانیم و فقط امام خود را با یک عزاداری و یک لباس سیاه پوشیدن به عالم معرفی نکنیم، بلکه بدنبال سبک زندگی به شیوه امام خود برویم، که خود این کار محبت و معرفت امام شهید را در قلب ما بیشتر روزافزون می کند. با اینکه در این پیچ و خم زندگی امروز ما که دنیا ما را به خود مشغول کرده سخت است،ولی می شود این کار را کرد...

 

قطره5

گردانی بود به نام گردان یازهرا سلام الله علیها، بچه هایی اهل دل، اهل خدا، اهل نماز. همگی جمع شده بودند تا به ندای امامشان لبیک بگن. گردان یازهرا ، با یک گردان صرفا رزمی بسیار متفاوت بود، حضور طلاب و دانشجویان و توجه به معنویت شاخصه این گردان بود. ولی چیزی که از همه بیشتر به چشم میخورد فرمانده گردان بود، جوونی که راز و نیاز و خلوت شبش با خدا زبون زد همه بود. جوونی که شور و نشاط را به گردان آورده بود. همه کاره گردان بود. تو کارهای مدیریتی بهتر از همه بود و علاقه شدیدیم به مداحی داشت و هیئت گردان رو هم راه اندازی کرده بود. عاشق ولایت بود همیشه میگفت: تندتر از امام نروید که پایتان خرد می شود، از امام هم عقب نمانید که منحرف میشوید، امام را همچون خورشیدی در بر گیرید و به دورش بگردید، از مدار او خارج نشوید که نابودیتان حتمی است.

تو کارای گردان خیلی جدی بود و همیشه سفارش میکرد، توسل اهل بیت یادتون نره که خیلی کمک کننده است. همه دلشون میخواست وارد این گردان بشن. خیلی وقتها گردان ها دیگه نیرو کم داشتند ولی گردان ما بیشتر از ظرفیت خودش داوطلب ثبت نام داشت. آرزوش شهادت بود و می خواست مثل مادرش حضرت زهراسلام الله علیها شهید شود، می گفت: من در عملیاتی شهید می شم که رمز آن یا زهراست و من هم فرمانده گردان یا زهرام.

آری! همونطور که خودش می خواست در کربلای ده ترکش بزرگی به پهلوی چپش اصابت کرد و ترکشی هم به بازویش.

محمد تورجی زاده به صاحب نام گردانش اقتدا کرد.

برداشتی از کتاب یا زهرا خاطرات شهید تورجی زاده کاری از گروه شهید ابراهیم هادی

هویتی فراتر از یک شماره(2)

وقتی به محیط دانشگاه نگاه اجمالی کرده باشیم می بینیم که از دانشجویان، اساتید، کارمندان، مسئولین و نیروهایی تشکیل شده است، ولی مهمترین عضو این محیط بلاشک دانشجوست و اصلا نام گذاری دانشگاه بر پایه ی وجود دانشجو در این محیط می باشد. حال باید دانست مرتبه و مقام دانشجو و دوران دانشجویی که شیرین ترین و مفید ترین دوران زندگی هر فرد به شمار می آید و نقش بسزایی در زندگی او دارد چقدر با اهمیت می باشد؟

شهید بهشتی در این رابطه می فرمایند: ((دانشجو به معنی عام عبارت است از: قشر آگاه ، پیشتاز و پیشگام درخلاقیت های انقلابی در جامعه ما و رسالت دانشجو دراین است که همچنان به صورت عنصر اصلی انقلابی جامعه بماند.

دانشجویان باید همچنان به عنوان حاملان پیام انقلاب و تضمین کنندگان پویایی وتحرک انقلابی بمانند. رسالت دانشجو این است که همچنان پیشگام انقلاب باشد و پیشاهنگ حرکت باشد، اما نه چنان که از توده ها جدا شود و برای خودش به سویی رود و یک وقت پشت سرش نگاه کند ببیند که از توده ها تقریبا کسی نیست.

 این است که دانشجو باید فرهنگ این انقلاب را روز به روز بهتر بشناسد و بهتر پاسداری کند)).

نماز

شهیدچمران:
نمازهایت را عاشقانه بخوان، حتی اگر خسته ای یا حوصله نداری،قبلش فکرکن چرانماز میخوانی؟باچه کسی قرارملاقات داری

یوسف

یوسف

پسری خوشگل و خوش اندام بود...

آن قدر زیبا بود که برخی می گفتند، یوسفی دیگر قدم بر زمین نهاده است...

جذاب ترین بچه محله بود...

با اینکه سن و سال زیادی نداشت، ولی همه کارهایش را خودش انجام می داد...

پدر و مادرش را در زمان بچگی از دست داده بود...

وضعیت مالی خوبی نداشت و می خواست برود برای فال فروشی...

اولین روز کاریش بود...

همین که به پارک محله رسید مردی از روی نیمکت  به او خیره شد...

خون بر زمین جاری شد، تاریخ تکرار شد و سر ها بریده شد...

مرد مات و مبهوت مانده بود، انگار که می خواست به او...

انگار می خواست که صدای او را بشنود...

منتظر لحظه ای بود که از او صدایی در بیاید...

آری او عاشق چهره معصومانه  فال فروش شده بود...

در رویای خود بود که یک لحظه یوسف گفت: آقا فال نمی خوای؟...

و او همچنان مبهوت  نگاه می کرد...

مرداز جای خود بلند شد و از کنار او رفت و تنها برگه ای در دست یوسف..

هویتی فراتر از یک شماره(1)

امروز می خوام یه تلنگری به خودم، به تو و همه کسانی که اسمشون رو گذاشتن دانشجو بزنم! آره دانشجو! صحبتم با یه قشر چند میلیونی!

می خوام بگم ماها که این اسم رو با خودمون یدک می کشیم و هر جا میریم انتظار داریم بخاطرش احترام بذارن و جایگاه خاصی بدن، چقد تونستیم انتظارات و نیازهای جامعه رو برآورده کنیم؟ اصلا تا حالا شده از خودت بپرسی خانواده، دوستان، مسئولین،‌رئیس جمهور و رهبر از ما چه انتظار و توقعی دارن؟ اصلا از نقش خودت تو جامعه خبر داری؟

پدر و مادرت که هر جا میرن با غرور میگن: بچه ما تو دانشگاه درس می خونه می خواد مهندس و وکیل و... بشه! و این شاید نهایت خواستشون از تو باشه.

ولی امروز می خوام یکم جدی صحبت کنیم و بریم دنبال انتظار مسئولین کشور به خصوص انتظار رهیر رو بدونیم و از نقش خودمون تو شطرنج زمونه اگاه بشیم و بفهمیم چه حرکتی رو باید انجام بدیم و چه جور حرکتی از مال انتظار می ره!!

می خوام از شماره دانشجویی که تنها مشخصه ما تو دانشگاه و پیش مسئولین شده فراتر بریم و به هویت اصلی خودمون بپردازیم.